Veel van de giftige gassen die soms in containers zitten, hebben moeilijke namen. Bekijk wat elke stof is en doet, en welke klachten je kunt krijgen als je de stof inademt.
Methylbromide
Kortstondige inademing van methylbromide kan aanleiding geven tot duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid, maagkrampen en braken. Het irriteert en veroorzaakt pijn aan de ogen. Kan al dodelijk zijn bij lage concentraties (afhankelijk van de blootstellingsduur, 1600 tot 60.000 ppm). Contact met de huid veroorzaakt irritatie, jeuk, gevolgd door blaarvorming en pijn.
Sulfurylfluoride
Sulfurylfluoride is een toxisch gas, dat het centrale zenuwstelsel verzwakt. Symptomen zijn onder andere misselijkheid, maagpijn, duizeligheid of stuiptrekkingen. Blootstelling aan hoge concentraties kan leiden tot irritatie of aantasting van het ademhalingssysteem. Langdurige blootstelling kan leiden tot dodelijk longoedeem.
Chloorpicrine
Bij blootstelling aan hoge concentraties kan dodelijk longoedeem optreden. Symptomen bij kortstondige blootstelling zijn: buikpijn, hoesten, diarree, duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid, keelpijn, braken. Soms krijg je pas na een tijdje last.
Ammoniak
Ammoniak is giftig bij inademing, kan brandwonden veroorzaken en is sterk irriterend aan ogen en slijmvliezen.
Kooldioxide
Hogere concentraties kunnen snel leiden tot storingen in de bloedsomloop. Symptomen zijn hoofdpijn, misselijkheid en braken. Dit kan leiden tot bewusteloosheid.
Formaldehyde
Formaldehyde kan de ogen, neus en keel irriteren. Er kan ook hoofdpijn en huidirritatie optreden. Het is zelfs mogelijk om een beroepsastma op deze stof te ontwikkelen.
Fosfine
Fosfine, ook bekend als waterstoffosfide (PH3) is een fosforverbinding. Het hoogst giftige gas wordt vaak gebruikt voor ongediertebestrijding door beroking. Het gas zelf is geurloos, kleurloos, brandbaar en al in vrij lage concentraties dodelijk.
1,2 dichloorethaan
Het inademen van 1,2-dichloorethaan kan schade veroorzaken aan het zenuwstelsel, lever, nieren en longen. Blootstelling van proefdieren aan 1,2-dichloorethaan verhoogt de kans op maag-, borst-, lever- en longkanker.
Blauwzuur
De acute giftigheid van blauwzuur komt doordat het door de longen snel in het bloed kan worden opgenomen en naar de weefsels getransporteerd. De weefsels die het meest van zuurstof afhankelijk zijn, de hersencellen, lopen het eerst schade op. De dodelijke dosis voor volwassenen zou ongeveer 150 mg zijn. De damp van blauwzuur mengt goed met de lucht en vormt gemakkelijk explosieve mengsels (explosief bij 5,6 tot 40% lucht).
Koolmonoxide
Het gas is giftig doordat het zich veel (200-300 keer) sterker aan het eiwit hemoglobine bindt dan zuurstof,. Daardoor kan het bloed geen zuurstof meer naar de weefsels transporteren.
Zelfs bij geringe concentraties van koolmonoxide in de omgevingslucht bevat het hemoglobine al gauw een aanzienlijk percentage koolmonoxide. Nog steeds vallen er in Nederland en België jaarlijks doden door koolmonoxidevergiftiging.